Pentecost

Pentecost is een vrij smal eiland, circa 63 kilometer lang en 12 kilometer breed. De westkust van Pentecost is vlakker en groener dan de ruige oostkust. Slechts twintigduizend mensen wonen er op het eiland. Het hart van het vulkanische eiland bestaat uit dichte en vrijwel ontoegankelijke bossen en steile heuvels. Aan de kust wonen de meeste eilandbewoners in kleine dorpjes, vaak op vele uren loopafstand van elkaar. Ze leven volgens oude tradities en hun kleding en huizen zijn gemaakt van de planten uit het woud.

Pentecost behoort tot de Penama Province. Het eiland is 440 km² groot en het hoogste punt is 934 m. De enige zoogdieren die er voorkomen zijn vleermuizen. Wegen zijn er nauwelijks op Pentecost, vrijwel alle vervoer gaat per boot of te voet. De belangrijkste inkomstenbron van het eiland is de kopra productie. Het toerisme op het eiland beperkt zich tot het aanbieden van excursies aan aanmerende cruiseschepen. Hotels zijn er niet op Pentecost, maar er zijn wel guesthouses op het eiland. Tijdens de "dust-diving" festivals kunnen we voor u stoelen reserveren op de extra vluchten tussen Efate en Pentecost.

Pentecost heeft een grote bekendheid gekregen vanwege een speciale culturele traditie: "dust-diving". Dit vindt ieder jaar plaats in de maanden april en mei. Jonge mannen springen volgens eeuwenoude traditie van een tevoren gebouwde toren af, van ca. 30 meter hoogte. Voor de sprong bevestigd men een stevige liaan aan hun voet om de val te breken. Een eerste vorm van "bungy-jumping" dus.

Dit bijzondere festival is een oude ceremonie voor zegening van de oogst van de yam (gewas). De springers gaan gedurende de ceremonie steeds een stapje hoger. Tijdens de finale springen de mannen vanaf het hoogste punt, bijna dertig meter boven de grond. Iedereen houdt de adem in. Als de man vlak bij de grond is, trekt de liaan hem weer omhoog. Het doel is om met zijn hoofd, heel zacht, de grond te raken. Dan zal er een goede oogst zijn.

Het traditionele "dust-diving" festival vindt plaats tussen april en juni in enkele dorpen aan de zuidkust, en zijn ook toegankelijk voor een beperkt aantal toeristen. Maar tegenwoordig wordt de "dust-diving" ceremonie ook voor toeristen in andere maanden opgevoerd, namelijk als een cruiseschip bij het eiland aanlegt.

De beroemde Britse documentairemaker Sir David Attenborough bracht in de jaren vijftig bijzonder filmmateriaal terug naar Engeland. Tijdens zijn reizen door de Stille Zuidzee filmde hij hoe jonge mannen op een klein eiland van een hoge toren naar beneden sprongen. Vlak voordat zij de grond raakten, zorgden de lianen om hun enkels ervoor dat zij weer omhoog schoten.

Het westen raakte gefascineerd door de angstaanjagende beelden. Toch duurde het nog bijna dertig jaar voordat Nieuw-Zeelander AJ Hacket de eerste commerciële bungy-sprong mogelijk maakte. De rest is geschiedenis.

Het ritueel
De belangrijkste traditie van enkele dorpen in het zuiden van Pentecost is de Naghol. Tussen april en juni laten de jongens zien dat zij klaar zijn om man te worden. Bovendien hopen zij met hun sprongen ervoor te zorgen dat de oogst van de zoete aardappelen goed zal zijn. Al vijf weken voor de eerste sprong begint de onrust in het dorp te groeien. Het bouwen van de toren begint. Het gevaarte kan soms wel dertig meter hoog zijn, volledig gebouwd van materialen uit de jungle. Als de toren af is, selecteren ervaren stamleden de lianen die om de enkels van de jongemannen gebonden worden. Zij weten dat tien centimeter het verschil kan zijn tussen leven en dood.

Het schouwspel
Slechts gehuld in een lendendoek brengen de mannen de toren in stelling op een heuvel buiten hun dorp. De dorpelingen kijken toe, intussen luid zingend en stampend. Het lawaai zwelt aan.

Jonge jongens springen van de lagere platforms van de toren. Steeds gaan de deelnemers een stapje hoger. De spanning stijgt onder alle aanwezigen. De gezichten van de mannen zijn serieus. De vrouwen, gekleed in rokjes van gras, kijken bewonderend toe. Tegenwoordig willen de mannen van het dorp bewijzen dat zij net zo dapper zijn. De ceremonie duurt enkele dagen en vormt het culturele hoogtepunt van het jaar op Pentecost.

De legende
Het verhaal gaat dat een vrouw ooit vluchtte voor haar man. Hij achtervolgde haar, maar zij klom in een boom. Hij gebood haar om uit de boom te komen en zei dat hij haar maar een klein beetje zou slaan. De vrouw verroerde zich niet. Toen de man in de boom klom en haar vast wilde grijpen, sprong zij naar beneden. Hij sprong haar achterna, maar realiseerde zich te laat dat zij een liaan om haar enkel gebonden had. De vrouw overleefde, maar haar gewelddadige man sloeg te pletter.