Grand Canyon

De Grand Canyon, ontstaan door de Colorado River, is een prachtig gebied met 's-werelds grootste stelsel van diepe en brede ravijnen en kloven. Schitterende kleuren, grillige en fantastische vormen zijn de kenmerken van de Grand Canyon.

De Grand Canyon maakt deel uit van het Colorado Plateau. De Grand Canyon heeft een lengte van 466 km en een gemiddelde breedte van 16 km. De diepte van de Canyon bedraagt 160 tot 2000 meters.

Sinds 1919 is Grand Canyon National Park een feit. Het park omvat de hele loop van de Colorado River door de Grand Canyon en het aangrenzende heuvelland, vanaf de zuidgrens van de Glen Canyon National Recreation Area tot de oostgrens van Lake Mead National Recreation Area.

De totale lengte van de Colorado River bedraagt 2334 km. De Colorado River ontspringt in de Rocky Mountains (in het noorden van de staat Colorado) en loopt door verscheidene Amerikaanse staten en een stukje Mexico. Uiteindelijk mondt de Colorado River uit in de Californische Golf.

Het water van de rivier wordt gebruikt voor irrigatie en stroomopwekking. Het deel dat door de Grand Canyon loopt is ongeveer 90 meter breed en 4 tot 13 meter diep.

De Colorado River verdeelt de Grand Canyon in een North Rim en South Rim. Deze twee parkgedeelten liggen hemelsbreed slechts 16 km uit elkaar maar zijn twee totaal verschillende werelden. De hoogte van de North Rim bedraagt zo'n 2400 meter, die van de South Rim is zo'n 300 meter lager. Mocht men denken dat de 16 km tussen de twee delen ook zo kort is met de auto dan heeft men het mis. Wilt u van de North Rim naar de South Rim met de auto, dan dient u 345 km af te leggen om uw doel te bereiken.

De South Rim is het best bereikbaar en geniet o.a. daarom de voorkeur van de meeste bezoekers. Aan de South Rim vindt men de beste faciliteiten voor bezoekers en men kan er rondtrips boeken. Bijvoorbeeld met een ezel afdalen in de Canyon of een rondvlucht over de Canyon met een helikopter of vliegtuig. Bijna alle activiteiten starten in Grand Canyon Village.

De North Rim is buiten het seizoen niet toegankelijk, dit seizoen loopt van half mei tot ongeveer half oktober. Ondanks het feit dat de North Rim niet zo veel bezoekers heeft, inclusief de bijna niet aanwezige commercie, is het natuurschoon zeker even zo mooi als aan de South Rim. De Grand Canyon is één van de meest bezochte parken van de Verenigde Staten met jaarlijks drie miljoen bezoekers. Dit geeft al aan dat, indien u in het park wilt overnachten, reservering enkele maanden van tevoren noodzakelijk is.

Ongeveer 2 miljard jaar geleden waren het tektonische krachten die ervoor zorgden dat er, waar nu de Grand Canyon is, gigantische bergen verrezen. Door de hoge temperaturen en de enorme druk waarmee de vorming van dit gebergte gepaard ging, veranderde het gesteente destijds in donkere rotsformaties die te vinden zijn in de Inner Gorge (de bodem van het diepste deel van de Grand Canyon). Door de erosie braken deze bergen tot op hun basis af. Deze gigantische bergen maakten plaats voor enorme bassins waarin zich enorme hoeveelheden vulkanisch gesteente en sedimenten verzamelde. Zo'n 800 miljoen jaar geleden herhaalde dit gehele proces zich weer. Tussen de 575 en 225 miljoen jaar geleden was de Grand Canyon een gigantische binnenzee. De horizontale lagen zandsteen, leisteen en kalksteen waaruit de huidige wanden van de Grand Canyon bestaan, ontstonden uit het materiaal dat zich op de bodem van dit bassin verzamelde. De bouwstenen voor het huidige uiterlijk waren dus al aanwezig.

Ongeveer 65 miljoen jaar geleden begon de aardkorst in dit gebied boven de zeespiegel uit te rijzen en daarmee was de geboorte van de Rocky Mountains een feit. De sneeuw en de regen die boven de Rocky Mountains viel moest zich een weg banen naar de zee, en zo begon de geboorte van de Colorado River. Zo ongeveer 6 miljoen jaar geleden begon de rivier de Grand Canyon uit te slijpen. De relatief zachte wanden boden geen weerstand tegen de Colorado River, waardoor door eroderende krachten van water, wind, zon en vorst de Canyon steeds dieper en breder werd. Momenteel heeft het water de hardere en meer bestendige lagen graniet en leisteen op de bodem van de Canyon bereikt. Door de schurende werking van het slib en meegenomen rotsstukken vreet de rivier zich steeds dieper in het gesteente. Dit proces zal blijven doorgaan tot de bedding van de rivier even hoog is als de zeespiegel.