New Ireland

New Ireland is één van de eilanden in de Bismarck Archipel. Het ligt in het noorden vanPapoea-Nieuw-Guinea, en vormt één van de meest welvarende delen van het land.Het eiland is 7174 km² groot en het hoogste punt is 2400 m. De stad Kavieng (ookwel Kawieng genoemd), is de hoofdstad van het eiland New Ireland.

Kavieng ligt aan de Balgai Bay, op de noordelijkste punt van het eiland. Vanaf 2000 heeft het een bevolkingsaantal van 10.600. Kavieng is de voornaamste haven voor New Ireland, en heeft zowel een handels- als een toeristische bestemming. Diverse duikverenigingen functioneren vanuit de havenstad, als een gebied, dat bekend is voor duiksport vanwege de prachtige koraalriffen en vele wrakken uit deTweede Wereldoorlog. Er liggen overal vliegtuig- en scheepswrakken op de bodem van de haven van Kavieng, alsook in de nabijheid, in de relatief ondiepe lagunes.

Kavieng heeft een luchthaven, Kavieng Airport, met dagelijkse vluchtverbindingen naar Port Moresby. Het ligt op het einde van de Boluminski Highway, die zich 193 km ver uitstrekt naar Namatanai.

De stad Kavieng heeft een administratief centrum metoverheidskantoren, winkels, hotels (namelijk het Kavieng Hotel, befaamd voor zijn Vrijdagse Nacht-Zeevoedsel Buffet, de Malagan Beach Resort Hotel en de Kavieng Club, de voormalige "Colonial Club" in de stad), een ziekenhuis, dat naast algemene geneeskundige verzorging ook kinderverzorging en chirurgische diensten verschaft, en een wekelijkse markt.

Vanuit Kavieng kunt u de vele andere eilanden van de archipel bezoeken, zoals Lavongai (voorheen New Hannover) ende eilanden Nusa Lik, Nusa Lawa en Nango.

Geschiedenis

Het gebied werd voor het eerst gezien, verkend, en in kaart gebracht door Hollandse zeevaarders in 1516, maar het was niet eerder dan 1900, dat de stad gesticht werd door het Duitse koloniale bestuur. Ofschoon sommige van deze eilanden vrij welvarend waren met de bewerking van kopra plantages, deden die het goed. Kavieng zelf, was toen maar een minimale nederzetting, met maar 80 inwoners. Na de Eerste Wereldoorlog, werd Kavieng een deel van Papoea Nieuw-Guinea, en kwam het onder Australisch bestuur. Dit resulteerde onder meer in het wegsturen van Duitse missionarissen. De Duitsers verloren al hun eigendommen in de stad. Uiteindelijk verloor Duitsland al zijn koloniën na de Eerste Wereldoorlog.

Op 21 januari 1942 kwam Kavieng onder een massaal lucht-bombardement door Japanse luchtstrijdkrachten. Diezelfde nacht werd de plaatselijke meerderheid van Australiërs geëvacueerd van New Ireland. De Japanners vielen binnen en bezetten de eilanden op 24 januari. In de volgende twee jaren werden alle Europeanen, die verder nog op de eilanden waren, gedeporteerd of omgebracht in kampen, door de Japanners. Schout-bij-nacht Ryukichi Tamura gaf orders tot het doden van alle Europese gevangenen in Kavieng, als er een massale invasie van de geallieerde strijdkrachten zou ondernomen worden. Dit was om een aanval van de geallieerden te weerhouden, maar de Amerikanen vielen Papoea Nieuw-Guinea toch aan, in maart 1944. Tenminste 23 personen van hen werden geëxecuteerd in de beruchte 'Kavieng Werfkade-slachting' in maart 1944. De Japanse officieren die deze gruwelen lieten plaatsvinden, werden later door het geallieerde krijgstribunaal zelf veroordeeld voor oorlogsmisdaden, en werden geëxecuteerd. Bij de inname door de geallieerden van de eilanden (1945), werd Kavieng bijna geheel verwoest door oorlogshandelingen. Als herdenking aan de Japanse bezetting en de daaropvolgende geallieerde invasie, werd in de stad een bijzonder groot kanon geplaatst bovenop een bunker die grenst aan de Harbour Road. Ondanks dat het monument niet officieel geopend is voor het publiek, heeft het toch verscheidene toegangen. Op het positieplateau bij het kanon, heeft men een uitgebreid panoramisch zicht over de haven.