Bruny Island

De naam Bruny Island slaat eigenlijk op twee eilanden, met elkaar verbonden door een smalle strook land voor de kust van Hobart. Bruny was vroeger een belangrijk walvisstation, maar vormt met zijn beschutte baaien, stranden en lagunes nu vooral een paradijs voor vogelaars, zeilers en zwemmers.

Adventure Bay werd ontdekt in 1773 door Tobias Furneaux en werd vernoemd naar zijn schip, HMS Adventure. James Cook verkende de regio in 1777, evenals William Bligh in 1788 en 1792.

Langs de gehele zuidelijke kuststrook van het eiland, van Fluted Cape tot aan het Labillardiere Peninsula, strekt zich het South Bruny National Park uit. Het park heeft een oppervlakte van 50,59 km² en is opgericht in 1997. Op de meeste plaatsen bestaat het park slechts uit de smalle kuststrook, met uitzondering van de beide uiteinden en ten zuiden van Mount Bruny, waar het park grotere stukken achterland, of zelfs vrijwel het hele schiereiland omvat.

De kustlijn aan de zuidkust bestaat voornamelijk uit uit zee oprijzende kliffen met hier en daar gematigd regenwoud. Het hoogste punt van het eiland is de 504 meter hoge Mount Bruny.

Het nationaal park kent enkele wandelpaden, onder andere naar Fluted Cape en Mount Bruny. Op het Labillardiere schiereiland loopt een weg naar de Cape Bruny vuurtoren. Hier is ook een parkeerplaats en zijn enkele bezoekers-faciliteiten, zoals een toilet en picknickplaatsen.

In het nationaal park komen onder andere wallaby's voor, omdat deze diersoort hier geen natuurlijke vijanden heeft, heeft de alleen op Bruny voorkomende albino wallaby zich kunnen handhaven.